Wat doet een pianostemmer nou eigenlijk voor een werk voor een pianoconcert?
Als er een pianoconcert is dan probeer ik mij te verdiepen in wat word er gespeeld en wie is de pianist.
Uit mijn lange ervaring weet ik, als ik al eens heb gestemd voor hem of haar, wat de do’s en don’ts zijn.
Als ik nog niet voor ze heb gewerkt dan moet de basis van de vleugel standaard zijn want dan kan ik altijd nog op wens de vleugel aanpassen.
En ik kan u vertellen dat de standaard van een Steinway & Sons concertvleugel absoluut top is.
Na het stemmen is het van belang dat de afstelling van alle 88 toetsen goed en gelijkmatig aanvoelen.
Daarna is het heel belangrijk dat de intonatie klopt.
Dat wil zeggen…
Als je zachtjes speelt dan klinkt de vleugel anders als je hard speelt.
Er zijn vele gradaties van hard naar zacht.
Van Forte naar Piano….
Al die klank laagjes moeten het zelfde aanvoelen van alle 88 hamertjes.
Dan is de basis goed maar…..
Soms wil een pianist nog zachter kunnen spelen maar volledig in controle blijven.
Of soms wil een pianist heel snel kunnen spelen…. sneller dan eigenlijk mogelijk is….
Dit vraagt om extra aanpassingen en omdat er vaak weinig tijd is na een repetitie is het van belang dat je snapt wat de pianist bedoeld en dat je kunt analyseren en snel kunt aanpassen.
De fijne kneepjes van het vak!
Pianisten willen graag lang inspelen voor aanvang van een concert.
Soms gaat het er al stevig aan toe.
Een goede en vaste stemhouding is dan heel belangrijk want het is dodelijk voor een concert als er valse tonen komen tijdens een recital.
Vaak voelt een pianist dit aan en spaart hij de vleugel nog even voor het echte zware werk.
Maar er zijn ook pianisten die het een zorg zal zijn.
Ik heb dan als pianostemmer vaak nog een half uurtje voor aanvang de tijd om de vleugel weer smetteloos te krijgen.
Dan begint het concert….
Liefst ga ik dan backstage om mijn oren even rust te geven.
In de zaal kan ik moeilijk genieten van het pianoconcert omdat ik alleen maar zit te luisteren of ik “iets” hoor wat niet goed is.
Dan is het pauze….
De pianist komt backstage en vaak is er snel overleg wat hij nodig vind… maar af en toe ook totaal niet.
Dat ligt er aan als de pianist gespannen of gefocust is.
Maar meestal is een oogopslag, lach of knikje met het hoofd genoeg.
De zaal loopt intussen langzaam leeg voor de pauze maar een groot deel blijft achter op zijn stoel en komt bij van het eerste deel.
Ik ga dan in de pauze het podium op om de vleugel toontje voor toontje te controleren.
Zoeken en luisteren met mijn oren dicht bij de snaren of er hier en daar een kleine uitloper is die moet worden gecorrigeerd.
Ik probeer mij volledig af te sluiten en mooi werk te leveren.
Als ik klaar ben zet ik het pianobankje precies terug zoals het stond en controleer ik nog even of ik al mijn gereedschap heb…
Dan kan ik meestal even contact te maken met de zaal…
Hier en daar een bekend gezicht….maar dan gauw wegwezen en loslaten…
Leuk om een dag later nog even de recensies op te zoeken.
Voor mij een waardevolle job met de hoop dat mijn werk aan de vleugel de pianist vleugels heeft gegeven.
Dat het publiek geniet van een niet meer te vergeten concert.
Comments